Terug naar de kaart van Europa

Hoogwaterbescherming Londen

Geen tijd te verliezen!

In 1983 nam de Britse koningin de Thames Barrier in gebruik. Deze stormvloedkering is ontworpen om Londen tot 2030 te beschermen tegen een overstroming vanuit de zee die met een kans van eens in de 1000 jaar kan optreden. Hierbij is rekening gehouden met een zeespiegelstijging van 8 mm per jaar tot 2030. De bouw van de stormvloedkering is een directe reactie op de overstromingen van 1953 waarbij in Engeland 300 mensen het leven verloren.

Het duurde 30 jaar om het huidige stelsel van waterkeringen, waaronder de Thames Barrier, voor de bescherming van Londen en omgeving te bouwen. Nu het jaar 2030, het moment waarop de kering niet langer aan de norm zou voldoen, dichterbij komt, moet een begin worden gemaakt met de planning van de volgende generatie waterkeringen voor Londen en omgeving. Gemiddeld zou de Thames Barrier nu 3,3 keer per jaar moeten sluiten, en 30 keer per jaar rond 2030.

Uit onderzoek voor de monding van de Thames is gebleken dat de kans op een stormvloed met een opstuwing van 1,45 meter onder het huidige klimaat 2% per jaar is. Volgens het onderzoek zou de kans op deze stormvloed, uitgaande van realistische klimaatscenario’s, rond 2080 50% per jaar bedragen. Veel van de waterkeringen die in het Verenigd Koninkrijk na de ramp van 1953 zijn versterkt en aangelegd, bereiken aan het eind van deze eeuw het moment waarop ze niet langer aan de ontwerpnormen voldoen. Volgens modelberekeningen voor het oosten van Engeland zouden de waterkeringen in de toekomst niet langer een waterstand van eens in de 100 jaar, maar eens in de 2–8 jaar (in 2050) tot eens per jaar (in 2080) kunnen keren. Hierbij is wel uitgegaan van een ‘hoog’ klimaatscenario (zeespiegelstijging van 71 en 107 cm in respectievelijk 2050 en 2080, ten opzichte van 1990).

In het potentiële overstromingsgebied van het Thames estuarium lopen ongeveer 500.000 woningen het risico te overstromen, waarvan 420.000 woningen bij een overstroming vanuit zee en 85.000 bij een overstroming van de rivier. Deze woningen zijn samen £80 miljard waard en er wonen 1,25 miljoen mensen, ongeveer een zesde van de bevolking van Londen. In het  potentiële overstromingsgebied staan verder nog 400 scholen, 16 ziekenhuizen, 8 elektriciteitscentrales, veel fabrieken, een luchthaven, 30 treinstations en 38 metrostations. De totale waarde in het risicogebied is veel meer dan £80 miljard, zeker als ook de waarde van drinkwatervoorzieningen, riolering, en de voorzieningen voor elektriciteit, gas en ITC worden meegenomen. Een grote overstroming in dit gebied raakt niet alleen het Verenigd Koninkrijk maar heeft ook internationale gevolgen. De totale schade bij een grote overstroming van het Thames estuarium wordt geschat op £40 miljard.

De studie Foresight Future Flooding Study (2004) brengt visies in beeld op het overstromingsrisico in het Verenigd Koninkrijk in de komende 30 tot 100 jaar. Deze visies zijn bedoeld ter ondersteuning van het lange termijn beleid. Uit deze studie blijkt dat mensen die nu nog worden beschermd tegen stormvloedstanden op zee die eens in de 100 jaar optreden, zonder aanvullende maatregelen hun beschermingsniveau aan het eind van deze eeuw zullen zien zakken tot eens in de 5 jaar. Volgens het rapport met de resultaten van deze studie kan de jaarlijkse schadeverwachting toenemen van £1 miljard nu tot £27 miljard in 2080. Voor het Verenigd Koninkrijk is de toename van de kans op een overstroming het grootste gevaar van klimaatverandering.

Voor het beheersen van het overstromingsrisico langs de kust en de rivieren moet in het Verenigd Koninkrijk tot 2080 £22–£75 miljard in de waterkeringen worden geïnvesteerd. Op jaarbasis komt dit neer op £700 miljoen tot £1,1 miljard, aanmerkelijk meer dan de huidige £500 miljoen per jaar.